Het was in het voorjaar
dat ik opnieuw iets las over
barefoot lopen.
Om precies te zijn
niet helemaal barefoot, blootvoets, lopen,
maar het lopen op minimalistisch schoenen.
Al eerder trok dit mijn aandacht,
maar ik had er nog niets mee gedaan.
Met Pinksteren besloot ik de stoute schoenen aan te trekken,
of eigenlijk waren het sloffen...
Want ja, ik wilde wel proberen hoe dat is,
het dagelijkse leven op minimalistische schoenen,
maar om er meteen een paar voor te kopen
vond ik te ver gaan.
Wat als het me niet zou bevallen?
Ik had twee paar collégien sloffen staan
en ik besloot dat ik daar heel goed mee zou kunnen testen.
Ze omsluiten je voet als een sok,
hebben een dunne rubberen zool,
zitten heerlijk en zien er leuk uit!
De eerste dag liep ik ermee door het Archeon
een paar weken later liep er de wandelvierdaagse mee
(elke dag 10 kilometer)
en dat ging goed, heel goed!
Dat voelde heerlijk!
In de zomer was het tijd een stap verder te gaan.
We reden naar Tilburg
en werden bij Anyones Running goed voorgelicht en geholpen.
Het resultaat:
het hele gezin ging barefoots naar buiten.
De kinderen op Zem's,
manlief en ik op vibrams
en manlief nam ook nog
een paar 'normaal' uitziende schoenen mee van Vivo.
Sinds juli loop ik op mijn Vibrams
en ik vind het geweldig om te zien
hoe mijn voeten in de maanden 'barefoot' veranderd zijn.
Mijn tenen staan wat wijder en lijken langer
en de boog onder mijn voet
is veel holler (of boller?).
Mijn voeten zien er steeds meer uit
als de krachtige instrumenten die ze moeten zijn
om me in het leven overeind te houden
en vooruit te helpen!
Nu de herfst al menig dagje goed voelbaar is,
denk aan kou en regen,
werd het toch echt tijd voor een waterdichte schoen!
Een schoen waar ik ook de winter mee kan doorkomen.
En na wat vertragend geklungel met de creditcard
kon ik maandag eindelijk een paar Vivo's bestellen
en die werden vandaag bezorgd.
Ik kan er voorlopig weer tegen
en ben helemaal blij!
Want er gaat geen dag voorbij
dat ik niet blij ben dat ik barefoot kan lopen!
Al eerder trok dit mijn aandacht,
maar ik had er nog niets mee gedaan.
Met Pinksteren besloot ik de stoute schoenen aan te trekken,
of eigenlijk waren het sloffen...
Want ja, ik wilde wel proberen hoe dat is,
het dagelijkse leven op minimalistische schoenen,
maar om er meteen een paar voor te kopen
vond ik te ver gaan.
Wat als het me niet zou bevallen?
Ik had twee paar collégien sloffen staan
en ik besloot dat ik daar heel goed mee zou kunnen testen.
Ze omsluiten je voet als een sok,
hebben een dunne rubberen zool,
zitten heerlijk en zien er leuk uit!
De eerste dag liep ik ermee door het Archeon
een paar weken later liep er de wandelvierdaagse mee
(elke dag 10 kilometer)
en dat ging goed, heel goed!
Dat voelde heerlijk!
In de zomer was het tijd een stap verder te gaan.
We reden naar Tilburg
en werden bij Anyones Running goed voorgelicht en geholpen.
Het resultaat:
het hele gezin ging barefoots naar buiten.
De kinderen op Zem's,
manlief en ik op vibrams
en manlief nam ook nog
een paar 'normaal' uitziende schoenen mee van Vivo.
Sinds juli loop ik op mijn Vibrams
en ik vind het geweldig om te zien
hoe mijn voeten in de maanden 'barefoot' veranderd zijn.
Mijn tenen staan wat wijder en lijken langer
en de boog onder mijn voet
is veel holler (of boller?).
Mijn voeten zien er steeds meer uit
als de krachtige instrumenten die ze moeten zijn
om me in het leven overeind te houden
en vooruit te helpen!
Nu de herfst al menig dagje goed voelbaar is,
denk aan kou en regen,
werd het toch echt tijd voor een waterdichte schoen!
Een schoen waar ik ook de winter mee kan doorkomen.
En na wat vertragend geklungel met de creditcard
kon ik maandag eindelijk een paar Vivo's bestellen
en die werden vandaag bezorgd.
Ik kan er voorlopig weer tegen
en ben helemaal blij!
Want er gaat geen dag voorbij
dat ik niet blij ben dat ik barefoot kan lopen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten